CUMA SOHBETLERİ 15 ACIDAKİ HİKMET




Verdiğin acılar için sana şükürler olsun Allah'ım ;


-- 'Gün gelecek Allah'a bana yaşattığı bu sıkıntılar için şükredeceğimi biliyorum' demişti bir arkadaşım.

Belki de hayatının en zor günlerini yaşıyordu. Zorlukların insana ne kadar büyük dersler verdiğini uzun uzun konuşmuştuk. Bir acının öğrettiğini bin kahkahanın öğretemeyeceği üzerine bir çok örnekler vermiştik o konuşmamız da.
Aradan iki yıla yakın bir zaman geçince arkadaşımın haklı çıktığını gördük. O günlerin acı görünen olaylarının, kendisine ne kadar büyük kapılar açtığını gördükçe 'verdiğin acılar için sana şükürler olsun Allah'ım!' demeye başladı.


Gündüzleri fırsat buldukça bir araya geldiğimiz arkadaşıma O günlerde aşağıdaki hikayeyi yollamıştım.
Yaşlı kadın, bir antika dükkanından aldığı yüz yıllık fincanı özenle salon vitrinine yerleştirdi. Fincanın biçimi, üzerindeki işlemeler, renkler onun birs anat eseri olduğunu söylüyordu. Ödediği fiyatı hatırladı; hayır, hiç de pahalıya almamıştı.
Hayranlıkla fincanı seyretmeye devam etti. Derken, birden fincan dile geldi ve kadına şöyle dedi;
-- 'Bana hayranlıkla baktığının farkındayım. Ama bilmelisinki, ben hep böyle değildim yaşadığım sıkıntılar beni bu hale getirdi.
Kadın şimdi hayre tiçindeydi. Önündeki kahve fincanı konuşuyordu!
Kekeleyerek:-- 'Nasıl? Anlayamadım?' diyebildi yaşlı kadın.
-- 'Demek istiyorum ki, ben bir zamanlar çamurdan ibarettim ve bir sanatkâr geldi. Beni eline aldı, ezdi, dövdü, yoğurdu.Çektiğim sıkıntılara dayanamayıp: -- 'Yeter! Lütfendurartık!' diye bağırmak zorunda kaldım.Ama usta sadece gülümsedi ve;-- 'Daha değil!' diye cevapladı beni.-- 'Sonra beni alıp bir tahtanın üzerine koydu. Burada döndüm, döndüm, döndüm.Döndükçe başımda döndü. Sonunda yine haykırdım: -- 'Lütfen beni bu şeyin üzerinden kurtar. Artık dönmek istemiyorum! 'Ama usta bana bakıp gülümsüyordu:-- 'Henüz değil!'
--'Derken beni aldı ve fırına koydu. Kapıyı kapayıp ısıyı arttırdı. Onu şimdi fırının penceresinden görebiliyordum. Fırın gitgide ısınıyordu.Aklımdan şöyle geçiyordu: -- Beni yakarak öldürecek' Fırının duvarlarına vurmaya başladım.Bir taraftan da bağırıyordum: -- 'Usta usta! Lütfen izin ver buradan çıkayım!'-- 'Pencere den onun yüzünü görebiliyordum. Hala gülümsüyor ve-- 'Daha değil!' diyordu.
'Bir saat kadars onra, fırını açtı ve beni çıkardı. Şimdi rahat nefes alabiliyordum, fırının yakıcı sıcaklığındankurtulmuştum. Beni masanın üstüne koydu ve biraz boyayla birfırça getirdi.
-- 'Boyalı fırçayla bana hafif hafif dokunmaya başladı. Fırça her tarafımda geziniyor ve bu arada ben gıdıklanıyordum.
-- 'Lütfen usta! Yapma, gıdıklanıyorum! ' dedim. Onun cevabı ise aynıydı:-- 'Henüz değil!'
-- 'Sonra beni nazikçe tutup yine fırına doğru yürümeye başladı. Korkudan ölecektim. --'Hayır! Beni yine fırına sokma, lütfeeen!' diye bağırdım.
Fırını açıp beni içeri iteleyip kapağı kapattı. Isıyı bir öncekinin iki katına çıkardı. -- 'Bu sefer beni gerçekten yakıp kavuracak!' diye düşündüm. Pencereden bakıp ona yine yalvardım, ama o yine-- 'Daha değil!' diyordu. Ancak bu defa ustanın yanaklarından bir damla gözyaşının yuvarlandığını gördüm.
-- 'Tam son nefesimi vermek üzere olduğumu düşünüyordum ki, kapak açıldı ve ustanın nazik eli beni çekip dışarı çıkardı. Derin bir nefes aldım, Hasret kaldığım serinliğe kavuşmuştum. Beni yüksekçe bir rafa koydu ve usta şöyle dedi:
-- 'Şimdi tam istediğim gibi oldun. Kendine bir bakmak ister misin?'

Ona;-- 'Evet' dedim.
Bir ayna getirip önüme koydu. Gördüğüme inanamıyordum. Aynaya tekrar tekrar baktım ve; -- 'Bu ben değilim. Ben sadece bir çamur parçasıydım.'

- 'Evet bu sensin!' dedi usta. Senin acı ve sıkıntı diye gördüğün şeyler sayesinde böyle mükemmel Bir fincan haline geldin.
Eğer sen bir çamur parçası iken üzerinde çalışmasaydım, Kuruyup gidecektin. Döner tezgahın üstüne koymasaydım, ufalanıp toz olacaktın.Sıcak fırına sokmasaydım, çatlayacaktın. Boyamasaydım, hayatında renk olmayacaktı. Ama sana asıl güç ve kuvveti veren ikinci fırın oldu. Şimdi arzu ettiğim her şey var üzerinde.'
Ve ben kahve fincanı, şu sözlerin ağzımdan Çıktığını hayretle farkettim:

-- 'Ustam! Sana güvenmediğim için beni affet! Bana zarar vereceğini düşündüm. Beni benden fazla sevip iyilik yapacağını fark edemedim. Bakışım kısaydı, ama şimdi beni harika bir sanat Eseri yaptığını görüyorum. Benim sıkıntı ve acı diye gördüğüm şeyleri bana Verdiğin için teşekkür ederim…Teşekkür ederim.'
* * * * * *Usta fincanı, Yaratıcı insanı şekillendirir. Yeterki acıdaki hikmeti görelim.

Yorumlar

GeCe dedi ki…
muhteşem bir hikaye bayıldım bayıkdum
Unknown dedi ki…
hakikaten öyle verdiği acılara şükürler olsun ...
*kelebek* dedi ki…
büyük ustanın şekillendirmesine ne kadar da ihtiyacımız var ...cuma yazılarını hep merakla bekliyorum çoookk çok teşekkürler....
saniye dedi ki…
hikayen çok güzel okuyunca farklı
yerlere götürüyor her sıkıntının her acının bir sebebi var
NeS dedi ki…
harika. bende bayıldım bu hikayeye de. teşekkürler...
Anne İş'te dedi ki…
"Usta fincanı, Yaratıcı insanı şekillendirir. Yeter ki acıdaki hikmeti görelim. "

ve her şerde bir hayır vardır.Ama biz insanlar biraz acaleci ve savurganız!

Ellerine sağlık;gelecek cuma'ya kaç gün var????
Mehtap dedi ki…
Ben bayıldım bu hikayeye.Halbuki çektiğimiz acı ve sıkıntılarda bile hayır aramak lazım aslında.güzel bir ders veriyor aslında.Yaradınımıza güvenmeliyiz.o bizim için en iyisini bilir.teşekkür ediyorum.Zaman zaman unutuyoruz işte.Hayırlı cumalar.
Paşa dedi ki…
AH AH BENDE BUNA BENZER ŞEKİLDE DÜŞÜNÜYORDUM ACI ÇEKTİĞİM ANLARDA ARTIK ŞÜKREDİYORDUM...AMA FİNCAN HİKAYESİNİ BANA UYGULADIM DÜŞÜNCELERİM DAHADA NETLEŞTİ TEŞEKKÜÜRLER..HARİKA
NEŞELİ GÜNLER dedi ki…
SEVDİĞİM ETKİNLENDİĞİM HİKAYELERDEN BİR TANESİ.TEKRAR HATIRLAMAK İYİ OLDU .TEŞEKKÜRLER ACIDA DA HİKMET VAR
VİRGO dedi ki…
SİZLEREDE HAYIRLI HER CUMA VE HER HAFTA SONLARI
MUTLULUK SİZİNLERİN OLSUN
VİRGO dedi ki…
SİZLEREDE HAYIRLI HER CUMA VE HER HAFTA SONLARI
MUTLULUK SİZİNLERİN OLSUN
HUYSUZBALIK dedi ki…
Çok güzel bir hikaye... Bayıldım. Paylaşımın için teşekkürler. Sevgiler...

Bu blogdaki popüler yayınlar

KOLAY KALICI KILO VERME (63 gunde 18 kg)

MİSTİK RUHLARA SICAK ÇİKOLATA

cuma sohbetleri 36 AHDE VEFA