şhnz
Ş enlendi yine birlikte, zamanlar E vvelde neredeydi o güzel anlar, H erhali bambaşka o ince duygular , N azlı bir edayla savruluyorlar. A ynı anda birden çok kelimeler, Z evkle salınıp,titreşiyorlar.
İnsanlar başaklara benzer,içleri boşken başları havadadır, doldukça eğilirler. Michel de Montaigne