BENİM MOTİVASYONA İHTİYACIM VAR!!!!!!

-

Hayat herkes tarafından çok farklı yaşanır bazıları şeksiz şüphesiz yolunda ilerlerken bazılarınada destek gerekir gerek maddi gerek manevi...
Ben se her ikisine de ihtiyaç duyanlardanım .
Benim istanbul trafiğinde araba kullanmam lazım zira araba garajda çürüyoooo
2006 model araba daha 3000 km deeee acil kullanıp gezmem lazım zira eşim kullanamıyo manuel araba.O otomatik arabaya alışkın benim gibi bayanlar nasıl motive olurda trafiğie çıkarrr BİLEMİYORUM ÇOK MU ZOR BU ARABA KULLANMAK ......
Artık öğrenmek istiyorum zira ehliyet araba kullanmıyo.

Yorumlar

Paşa dedi ki…
onaylıyoooruuum ablamm bencede artık kullan.Kız sende benim gibi bunalımmı takılıyon ozaman takıl bana hayatını yaşaaaaaa.....
17 Ekim 2008 12:12
Adsız dedi ki…
well its nice to know that you have great hits here.
17 Ekim 2008 12:23
Paşa dedi ki…
araballaaar süper paşa kıskıs gülüyorrr:)))))
17 Ekim 2008 12:23
Adsız dedi ki…
thats amazing story.
17 Ekim 2008 12:26
Adsız dedi ki…
very cool.
17 Ekim 2008 12:28
Adsız dedi ki…
when will you go online?
17 Ekim 2008 12:32
Adsız dedi ki…
very cool.
17 Ekim 2008 12:33
Adsız dedi ki…
well its nice to know that you have great hits here.
17 Ekim 2008 12:33
Adsız dedi ki…
very clever.
17 Ekim 2008 12:37
Adsız dedi ki…
yeah! its much better,
17 Ekim 2008 12:38
Adsız dedi ki…
im your favorite reader here!
17 Ekim 2008 12:44
Adsız dedi ki…
when will you go online?
17 Ekim 2008 12:45
Adsız dedi ki…
what happened to the other one?
17 Ekim 2008 12:45
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CUMA SOHBETLERİ 13 DOST

-
Resim
Dost !. Genç adamın biri, Dermiş babasına her gün; 'Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi' Baba, itiraz eder, Olmaz öyle çok dost, hakikisi Belki bir, belki iki, Fazlasını bulamazsın gerçek, hakiki... Devam eder durur konuşma. Aralarında başlar bir tartışma, Karar verirler bir sınava, Dostun hakikisini anlamaya... Bir akşam bir koyun keserler, Ve koyarlar çuvala. Baba der ki oğluna, 'Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna'. Çuvaldan kanlar damlamakta, Sanki öldürmüşler de bir adamı, Koymuşlar çuvala, Dıştan böyle sanılmakta. Delikanlı sırtlar çuvalı, Gider en iyi bildiği dostuna, çalar kapıyı. O dost, bakar ki bir çuvala hem de kanlı, Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına, Almaz içeri arkadaşını, Böylece tek tek dolaşır delikanlı, Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını. Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır. evlat geriye döner. Ama içten yıkılır... Babasına dönerek; 'haklıymışsın baba' der. Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana. Baba 'hayır Evlat'
Devamı

CUMA SOHBETLERİ6- KIYMET BİLMEK

-
Resim
Yaşlı bir marangozun emeklilik zamanı gelmişti. İşveren müteahhidine, çalıştığı konut yapım işimden ayrılmak ve eşi, büyüyen ailesi ile birlikte daha özgür bir yaşam sürmek tasarısından söz etti. Çekle aldığı ücretini elbette özleyecekti. Emekli olmak ihtiyacındaydı ne var ki. Müteahhit iyi işçisinin ayrılmasına üzüldü. Ve ondan, kendine bir iyilik olarak, son bir ev daha yapmasını rica etti. Marangoz kabul etti ve işe girişti, ne var ki gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek pek kolaydı. Baştan savma bir işçilik yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı. Kendini adamın olduğu mesleğine böyle son vermek ne talihsizlikti!.. işini bitirdiğinde, işveren, evi gözden geçirmek için geldi. Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. "Bu ev senin" dedi, "sana benden hediye".Marangoz şoka girdi. Ne kadar utanmıştı! Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi! O zaman onu böyle yapar mıydı! Bizim için de bu böyledir. Gün be gün kendi hayatımızı kurarız. Çoğu zamanda,yaptığımız işe
Devamı

KENDİNİ DÜŞÜNME!

-
Resim
Bir gün sormuşlar ermişlerden birine. "Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?""Bakın göstereyim" demiş ermiş. Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da derviş kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar. Ermiş "Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" diye bir de şart koymuş. "Peki" demişler ve içmeye teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına . En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan.Bunun üzerine "Şimdi..." demiş ermiş. "Sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe." Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa. "Buyrun" deyince her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeş
Devamı