sayın GÖNÜLDENELEDÖKÜLENLER ARKADAŞIM

-















tarafından mimlendim filistin hakkında ...





o kadar çok şey yazılıp çiziliyor takipçisi oluyorum.dillendirmek bi o kadar zor ..... öldürülenlere allahtan rahmet diliyorum.emininki allah mazlumun ahını zulmedenden alır .....her halukarda barış tan yanayım kavgadan değil ....





Feryat figan eden insanlar,

İnleyip ,sızlanıp , kan ağlıyor,

Lisanla anlatması çok zor

İçimiz karalar , bağlıyor,

Sessizlik bu dünyaya çökmüş;

Ters yüz olmuş hayatlar,

İliklerimize kadar işlemiş,

Nefreti kusmuş,gözü dönmüş ......

(çok çok özür diliyorum arkadaşımdan)

(çok yorgunum ve dalgınım)

Yorumlar

Adsız dedi ki…
Bu yorum yazar tarafından silindi.
20 Ocak 2009 12:47
Adsız dedi ki…
değerli arkadaşım bi yanlışlık olmuş sanırım sizi ben mimlemedim ikimizi de gonuldenele arkadaşım mimledi bi bakın isterseniz teşekkürler...sevgiler
20 Ocak 2009 12:49
GeCe dedi ki…
güzel olmuş değişik bir ifade şekli
20 Ocak 2009 16:29
Unknown dedi ki…
:))
duyguların farklı ve yalın bir ifadesi olmuş bencede...teşekkürler..
21 Ocak 2009 19:30
ibrahim dedi ki…
bu yorgun halin ise sende ne cevherler vardır saygılarımla tşkr ederim.
22 Ocak 2009 01:34
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CUMA SOHBETLERİ 13 DOST

-
Resim
Dost !. Genç adamın biri, Dermiş babasına her gün; 'Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi' Baba, itiraz eder, Olmaz öyle çok dost, hakikisi Belki bir, belki iki, Fazlasını bulamazsın gerçek, hakiki... Devam eder durur konuşma. Aralarında başlar bir tartışma, Karar verirler bir sınava, Dostun hakikisini anlamaya... Bir akşam bir koyun keserler, Ve koyarlar çuvala. Baba der ki oğluna, 'Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna'. Çuvaldan kanlar damlamakta, Sanki öldürmüşler de bir adamı, Koymuşlar çuvala, Dıştan böyle sanılmakta. Delikanlı sırtlar çuvalı, Gider en iyi bildiği dostuna, çalar kapıyı. O dost, bakar ki bir çuvala hem de kanlı, Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına, Almaz içeri arkadaşını, Böylece tek tek dolaşır delikanlı, Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını. Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır. evlat geriye döner. Ama içten yıkılır... Babasına dönerek; 'haklıymışsın baba' der. Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana. Baba 'hayır Evlat'
Devamı

CUMA SOHBETLERİ6- KIYMET BİLMEK

-
Resim
Yaşlı bir marangozun emeklilik zamanı gelmişti. İşveren müteahhidine, çalıştığı konut yapım işimden ayrılmak ve eşi, büyüyen ailesi ile birlikte daha özgür bir yaşam sürmek tasarısından söz etti. Çekle aldığı ücretini elbette özleyecekti. Emekli olmak ihtiyacındaydı ne var ki. Müteahhit iyi işçisinin ayrılmasına üzüldü. Ve ondan, kendine bir iyilik olarak, son bir ev daha yapmasını rica etti. Marangoz kabul etti ve işe girişti, ne var ki gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek pek kolaydı. Baştan savma bir işçilik yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı. Kendini adamın olduğu mesleğine böyle son vermek ne talihsizlikti!.. işini bitirdiğinde, işveren, evi gözden geçirmek için geldi. Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. "Bu ev senin" dedi, "sana benden hediye".Marangoz şoka girdi. Ne kadar utanmıştı! Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi! O zaman onu böyle yapar mıydı! Bizim için de bu böyledir. Gün be gün kendi hayatımızı kurarız. Çoğu zamanda,yaptığımız işe
Devamı

KENDİNİ DÜŞÜNME!

-
Resim
Bir gün sormuşlar ermişlerden birine. "Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?""Bakın göstereyim" demiş ermiş. Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da derviş kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar. Ermiş "Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" diye bir de şart koymuş. "Peki" demişler ve içmeye teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına . En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan.Bunun üzerine "Şimdi..." demiş ermiş. "Sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe." Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa. "Buyrun" deyince her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeş
Devamı