ÇOCUKLUK ANILARIM.....

-

Ben çocukluk hikayemi; annemin bana doğuma gittiği andan itibaren kısa kısa anlatayım .sizlereee..

annem benim doğumumdan önce 1 hafta hastanede kalmış koma halinde doğum (sezaryen) a giderken babam a doktor ya bebek ya hanım demiş hangisini kurtaralım..tabiki ANNEM ... ama yiyecek lokması olan bende kazasız belasız doğmuşum ... hastane adım cimcime neyse kendimi bildiğim 3 yaşları falen ... bursada telefriğe binilecek ve ben kayıp ben oradaki görevli ile muhabbet etmede idim .... ben bebek isterim ben herşey isterim yoktan da anlamam!sonra da hızla karşıdan karşıya geçtim cadde de ise vızır vızır arabalar geçmede ...

ozamanBABAM DAN OKKALI Bİ DAYAKTA YEDİM ....
çocukken ben okuma yazmayı öğrenmek için güya okula gidiyorum önlük çanta beslenme tam techizat mahallede dolaşırdım yaşım küçük 4 falan sonrada eve gelirdim ...ders yapardım ..
çocukken evimizin bahçesinde erik. erik ağacında salıncak sallanırdım dut ağaçlarından inmezdim... erkek çocuklarıyla misket, top oynardım hep yenerdim onları ...sonra yaş 7 ortanca kardeşim olacak annem hastanede 1 hafta kalacak ben çok kıskanmışım kardeşimi (PAŞANIN ANNESİ)hasta olacak kadar ...ben hastayım ateşlendim babam beni hastabeye ACİLE götürdü bu arada takside istifra ettim çok üzüldüm amcanın arabasını kirlettim diye ... ben çok korkuyorum .. doktordan neyse ertesi gün ben halamda yatıyorum benim ellerim ve ayaklarım resmen ters döndü halam (allah rahmet eylesin )çığlık çığlıga babamın işyerini aradı babam hemen geldi beni kendi doktoruma götürdü ...
BABAM bu çocuğa ne oldu ;
DOKTOR:çocuk felci geçiriyo yarım saat geç kalsaydın iyileşmeyecekti ...
ama neyseki 20 tane iğne verdi hemen orda iğne vurdu
ben sabah akşam halamın sırtında iğneci teyzeye gidiyordum...hala hiç unutamam sanki dün yaşadım... okulda çalışkandım ..11 yaşlarında ise artık ev işlerini çarşı pazarişlerini ben görüyodum 3 kardeşte (ge-ce ) de geldi nisan 1 de erkek beklerken 3 kız olduk ...
O ZAMANLAR TÜP KUYRUKLARI - YAĞ KUYRUKLARI -EKMEK ALMAK İÇİN FIRINDA SIRA BEKLERDİK SAAATLERCE ...
Annem terzi olduğundan anneme de yardım ederdim diktiklerinin ütülerini ben yapardım .orta okula başladığım ilk gün formamı ütüleceğim elektrik kesilmişti. bende benim oyuncak ütümle tüpün üstünde ısıtarak ütülemiştim...
aslında çok yazılacak şey var hayatımda burada kesiyorum ....
BENDE SEVGİLİ
GAMZELİ ANNE, ,LAVANTİN İ MİMLİYORUM SEVGİLERİMLE...

Yorumlar

GeCe dedi ki…
ne güzel anılarımız varmış çocuk felcini bilmiyorum bak allah korumuş
3 Mart 2009 10:43
NeS dedi ki…
Allah korumuş gerçekten de. ama ya çok çabuk kesmişsin. çok merak ediyorum devamını. bilmiyordum hiçbirini öğrendim az da olsa.
3 Mart 2009 11:19
Anne İş'te dedi ki…
Hakikatten;yiyecek lokmanız varmış....

İyi ki de öyle olmuş;zevkle okuyorum da:))))
3 Mart 2009 13:31
Mehtap dedi ki…
Demek gece ve paşanın annesinin kardeşisiniz.Çok şanslısınız üç kız kardeş çok eğlencelidir herhalde.çocukluk bambaşka kolay büyünmüyor anlattıklarınız hikaye tadında ama yaşanırken bayağı meşakatli yollar anne-babalar açısından da.
3 Mart 2009 13:49
Bal küpü dedi ki…
İlk çocuk olmak zor iş vesselam, ama Allah korumuş gerçekten, çocuk felci çok tehlikeli. Hikayeleri ayrı ayrı dinlemek farklı bir keyif verdi :)
4 Mart 2009 23:09
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CUMA SOHBETLERİ 13 DOST

-
Resim
Dost !. Genç adamın biri, Dermiş babasına her gün; 'Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi' Baba, itiraz eder, Olmaz öyle çok dost, hakikisi Belki bir, belki iki, Fazlasını bulamazsın gerçek, hakiki... Devam eder durur konuşma. Aralarında başlar bir tartışma, Karar verirler bir sınava, Dostun hakikisini anlamaya... Bir akşam bir koyun keserler, Ve koyarlar çuvala. Baba der ki oğluna, 'Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna'. Çuvaldan kanlar damlamakta, Sanki öldürmüşler de bir adamı, Koymuşlar çuvala, Dıştan böyle sanılmakta. Delikanlı sırtlar çuvalı, Gider en iyi bildiği dostuna, çalar kapıyı. O dost, bakar ki bir çuvala hem de kanlı, Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına, Almaz içeri arkadaşını, Böylece tek tek dolaşır delikanlı, Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını. Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır. evlat geriye döner. Ama içten yıkılır... Babasına dönerek; 'haklıymışsın baba' der. Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana. Baba 'hayır Evlat'
Devamı

CUMA SOHBETLERİ6- KIYMET BİLMEK

-
Resim
Yaşlı bir marangozun emeklilik zamanı gelmişti. İşveren müteahhidine, çalıştığı konut yapım işimden ayrılmak ve eşi, büyüyen ailesi ile birlikte daha özgür bir yaşam sürmek tasarısından söz etti. Çekle aldığı ücretini elbette özleyecekti. Emekli olmak ihtiyacındaydı ne var ki. Müteahhit iyi işçisinin ayrılmasına üzüldü. Ve ondan, kendine bir iyilik olarak, son bir ev daha yapmasını rica etti. Marangoz kabul etti ve işe girişti, ne var ki gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek pek kolaydı. Baştan savma bir işçilik yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı. Kendini adamın olduğu mesleğine böyle son vermek ne talihsizlikti!.. işini bitirdiğinde, işveren, evi gözden geçirmek için geldi. Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. "Bu ev senin" dedi, "sana benden hediye".Marangoz şoka girdi. Ne kadar utanmıştı! Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi! O zaman onu böyle yapar mıydı! Bizim için de bu böyledir. Gün be gün kendi hayatımızı kurarız. Çoğu zamanda,yaptığımız işe
Devamı

KENDİNİ DÜŞÜNME!

-
Resim
Bir gün sormuşlar ermişlerden birine. "Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?""Bakın göstereyim" demiş ermiş. Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da derviş kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar. Ermiş "Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" diye bir de şart koymuş. "Peki" demişler ve içmeye teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına . En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan.Bunun üzerine "Şimdi..." demiş ermiş. "Sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe." Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa. "Buyrun" deyince her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeş
Devamı