CUMA SOHBETLERİ 12 Zengin Kralın Eşleri !.

Bir ülkenin çok zengin kralı varmış.

Bu kral dört eşliymiş. Kral ilk eşini hiç sevmediği gibi ona çok kötü davranır ve üzermiş. Hatta yüzünü bile görmediği de olurmuş.

Kral ikinci eşini çok severmiş. Her şeyini onunla paylaştığı gibi; onu güzel giysilerhediyelerbir birinden pahalı ziynetler takarilk güzel yiyeceği ona tattırmaktan zevk alırmış.Kral üçüncü eşini de severmiş. Onu kıskanırmışta. Hatta kimsenin görmemesi ve onu almaması içinde saklarmış. Zaman zaman onunla gururda duyarmış. Onsuz yapamayacağını düşünürmüş.

Kral dördüncü eşine çok bağlıymış. Ve her düşüncesini her planını ona açar onunla hareket edermiş. Kimi zaman derdini kimi zamanda dostluğunu paylaştığı bu eşine sonsuz bir sevgi de beslermiş.Ve kral birgün ölümcül bir hastalığa tutulmuş.

Hasta yatağında yatarkenbu ölüm yolculuğuna eşlik edecek eşin kim olacağını ikinci eşini yanına davet ederek sorgulamış;

Kral; - Yakında öleceğimbenimle bu ölüm yolculuğunu birlikte yapar mısın?İkinci eş; - Hayır bu imkansız!

Kral; - Neden imkansız?

İkinci eş; - Çünkü sen ölünce bende özgür olacağım. Bu yolculuk sadece sana ait.Kral canı gibi sevdiği eşinden bu yanıtı alınca çok yıkılmış. Kederle başını yastığa bırakmış ve yeni bir umutla üçüncü eşini davet etmiş.

Aynı soruyu ona sorduğunda şu yanıtı almış.

- Hayır imkansız! Çünkü sen öldükten sonra artık ben bir başkasına yar olacağım. Ve seni de unutacağım.Kral böyle bir yanıt karşısında şok olmuş! Canı gibi esirgediği eşinden bu sözleri duymak ona daha da acı vermiş.

Umudu kırılan kral son eşi olan dördüncü eşini hasta yatağına davet etmiş.

Ama o daşu sözleriyle hayal kırıklığına uğratmış

- Canımben seninle ancak mezarlığa kadar gelebilirim. Ondan ötesine tek başına gideceksin. Ancak sana göz yaşlarımla eşlik edeceğim. Üzgünüm!

Ve kral büyük bir acıyla inlemişher şeyini verdiği eşler onu nasılda yalnız bırakmışlardı. Ölümden beter tattığı bu acıyı duyumsarken bir ses duymuş hemen yanı başında;

- Üzülme canım! Ben geleceğim. Seni yaşarken de ölürken de hiç yalnız bırakmadım. Beni her ne kadar üzdüysen de asla sensiz olmadım! Her zaman beni acıtsanda üzmüş olsan da görmek istemesen de ben senin içinde sende benim içimdeydin.Kral hiç beklemediği ve umudunun tükendiği bir anda duyduğu sesin sahibine bakmış. Bu son ölüm anında kendisine gelen ve ona eşlik edecek olan birinci eşiymiş. Hani hiç sevmediği özlemediği hep acı çektirip ve yüzünü bile görmeye tahammül edemediği birinci eşini gördüğünde yüksek sesle inlemiş

.- Ah Tanrım! Keşke bir şansım daha olsaydı!Yaşamda herkes dört eşlidir.

Dördüncü eşimiz ailemiz ve sevdiklerimizdir. Biz ölünce gözyaşlarıyla ancak mezarlığa kadar eşlik ederler.

Üçüncü eşimiz servetimizdir. Biz yok olunca o ardımızda kalır ve bizle gelmez. Başkasına yar olur.

İkinci eşimiz bedenimizdir. Öldükten sonra bizi ilk terk edecek olan eşi artık süsleyemeyeceğiz giydiremeyeceğiz.

Ve ilk eşimiz. İşte hep ona zarar veriyoruz ve onu sevmiyoruz. O ise bize yaşarken ve ölüm anında dahi hatta ölüm sonrası dahi yalnız bırakmayan eşimiz ise RUHUMUZ’dur